De herfst is een bijzonder jaargetijde, een seizoen met twee gezichten.
Aan de ene kant de rust en de verstilling. Je hebt van die prachtige nazomerse dagen, waarop de al lager staande zon haar stralen op zo’n typische manier door de tuin en het al dunner wordende, kleurrijke gebladerte stuurt. Aan de andere kant heb je de herfststormen, de felle regen die tegen het raam slaat, de harde rukwinden die je bijna van je fiets doen waaien. Dan ben je je er van bewust; de winter komt eraan.
Om ons te bezinnen op dit jaargetijde hebben we met een groepje een stiltewandeling gehouden.
Op 20 september wandelden we zo’n 1 ½ uur langs een mooie weg en door een boomgaard. De herfst liet zich van zijn zachte, mooie kant zien; het was warm en zonnig.
Het is een stiltewandeling, met de bedoeling dat je door meditatie diepere lagen van jezelf ontdekt. De wandelaars kregen eerst een reiszegen mee, waarna we een ademhalingsoefening deden. Als we stil worden, ontdekken we dat er wel 5000 gedachten door ons hoofd schieten, zoals iemand na de vorige stiltewandeling verwoordde. Het zou mooi zijn als er, door je te concentreren op je ademhaling, 1000 van die gedachten verstommen. We begonnen in volstrekte stilte te wandelen. Na 10 minuten mochten de deelnemers nadenken over wat herfst voor hen betekent. Vervolgens gaf ik de wandelaars een gedicht van Rutger Kopland mee. Ook dat gedicht beschrijft de rustige, verstillende kant van de herfst. Vlak voor de boomgaard op een bankje bespraken we onze gedachten hierover. We aten en dronken wat en liepen daarna door de boomgaard, een prachtig stukje natuur, waarna we de terugweg naar Ter Aar aanvingen.
Alleen het laatste stukje binnen de bebouwde kom mochten we vrij met elkaar praten. Aangekomen bij het !Triggr-gebouw dronken we nog een kop koffie met elkaar.
Op zondag 20 december zullen we met een stiltewandeling de winter inluiden. Doet u ook mee?
Marina van der Zwaag-de Haan
